Historia hodowli koni zimnokrwistych
W Polsce hodowlą koni zimnokrwistych zajmowali się początkowo jedynie właściciele ziemscy, ze względu na to, że tylko oni mieli na to środki. W XIX wieku poważnym problemem, który utrudniał rozwój hodowli koni zimnokrwistych, był brak dobrych ogierów. W Królestwie Polskim główną rolę odgrywały dwie rasy: perszony oraz ardeny, a w mniejszym stopniu belgi i bretony.
Konie zimnokrwiste znalazły duże uznanie chłopów. Bardziej zorganizowane formy hodowli pojawiły się wraz z utworzeniem stad ogierów w Wilnie, a potem w Janowie Podlaskim. Po II wojnie światowej konieczność chowu tych zwierząt była spowodowana zapotrzebowaniem na siłę pociągową. Utworzono wtedy kilkanaście stadnin, które zajmowały się doskonaleniem populacji koni roboczych. Wprowadzono także rejonizację, dzięki czemu powstały takie typy koni zimnokrwistych jak sztumski i sokólski.
Kierunki użytkowości koni zimnokrwistych
Przez rozwój i udział maszyn i ciężkiego sprzętu w rolnictwie, raczej rzadko można spotkać pracującego w polu konia zimnokrwistego. Takie maszyny jak John Deere, do którego filtry możesz kupić tutaj: https://agro-filtry.pl/filtry/john-deere-6110 zastąpiły te zwierzęta w rutynowych pracach rolniczych. Jeśli szukasz filtrów do innych maszyn rolniczych lub budowlanych, zajrzyj tutaj: https://agro-filtry.pl/filtry/comacchio-mc-15 i zapoznaj się z ofertą sklepu Agro Filtry.
Te konie były początkowo wykorzystywane przez rolników do prac rolniczych oraz transportowych. Konie zimnokrwiste w obecnych czasach są używane jako zwierzęta pociągowe w trudno dostępnych dla sprzętu mechanicznego miejscach, takich jak gęste lasy, tereny podmokłe, czy górskie. Są również wykorzystywane zaprzęgowo w agroturystykach, hipoterapii, a także rekreacji. Głownie jednak są hodowane w kierunku mięsnym, ze względu na ich wielkość, masę, a także wydajność.
Charakterystyka koni zimnokrwistych
Te konie cechuje masywna sylwetka i dobrze umięśnione ciało. Mają dużą głowę, która usadowiona jest na grubej, szerokiej i mocnej szyi. Ich klatka piersiowa jest głęboka, a żebra mocno wysklepione. Nogi są szeroko rozstawione i mocno umięśnione. Ich chody są elastyczne. Temperament takiego konia jest łagodny i są chętne do pracy. Dojrzewają wcześnie i posiadają szybkie tempo wzrostu i dobre wskaźniki wykorzystania paszy.
Każdy koń ma taki sam układ pokarmowy, dlatego żywienie konia zimnokrwistego, nie powinno się różnić od żywienia konia gorącokrwistego. Zawsze należy zachować ostrożność oraz zdrowy rozsądek. U koni zimnokrwistych często mamy do czynienia ze sporą nadwagą, dlatego zawsze należy kontrolować dzienne dawki paszy treściowej. Jeżeli koń nie pracuje ciężko, wystarczająca powinna być dobrej jakości pasza objętościowa oraz woda. Pasza treściwa, taka jak owies, czy wysłodki powinna być podawana, jedynie wtedy, kiedy koń ciężko pracuje, lub widocznie traci na wadze. Wrażliwy koński układ pokarmowy musi się zawsze przyzwyczaić do zmian, dlatego należy je wprowadzać stopniowo, inaczej może się to skończyć kolką, która bywa śmiertelna dla koni.
Artykuł sponsorowany