Astry kojarzone są przede wszystkim z jesienią. Zachwycają wielością kolorów i niezwykłym wdziękiem. Są niskie i wysokie, pojedyncze i rozgałęzione, ich kwiaty mogą być niewielkie, ale i osiągają nawet 18 cm. Znane już w starożytności, w Grecji były postrzegane jako kwiat chroniący prze siłami zła, ale jednocześnie symbol smutku. Nic dziwnego, astry miały być łzami Kory zdradziecko porwanej przez Hadesa. Kora, według boskich wyroków, musiała każdej jesieni wracać do swojego męża. Kiedyś, przed powrotem, ujrzała zakochanych. Tak bardzo pozazdrościła im szczerej miłości, że zaczęła płakać. Jej łzy zamieniły się w pył gwiezdny, który spadł na ziemię, zmieniając się astry. Greckie kobiety, zwłaszcza młode, bardzo ceniły astry, bo ponoć, kiedy wsłuchały się w ich szept, mogły usłyszeć imię swojego przyszłego męża.
Skąd pochodzą astry?
Astry wywodzą się z Ameryki Północnej. Do nowożytnej Europy trafiły z Chin dokładnie w 1728 roku, sprowadzone dla botanika Antoine de Jussieu. Pod opieką królewskiego ogrodnika roślina ewaluowała. Po 22 latach uzyskano nowy gatunek, który był bardziej wytrzymały i mógł na rabatach przetrwać nawet do pierwszych mrozów.
Astry – charakterystyka
Większość astrów to byliny. Wewnątrz okrągłego środka, zbudowanego z żółtych lub różowych kwiatków o charakterze rurkowym. Otaczają je płatki w formie długich języczków. Przybierają one najróżnorodniejsze kolory: od białego i kremowego poprzez, róż, fiolet, czerwień aż po bordo. Sama roślina osiąga kilkanaście centymetrów do półtora metra. Astry, które spotykamy w naszych ogrodach, są krzewiaste, obsypane kwiatami i wielością delikatnych niewielkich listków. W ogrodach uprawiane są astry jednoroczne lub dwuletnie.
Astry – wysiewanie, podłoże
Astry doskonale wysiewa się z nasion. Wysiewamy je w lutym do specjalnie przygotowanego pojemnika. Skrzynkę można trzymać w cieplarni lub na parapecie okna. Bardzo ważne jest wilgotne podłoże. W połowie kwietnia dobrze wykształcone sadzonki umieszcza się na stanowisku docelowym – około cztery roślinki na metr, no chyba, ze mamy do czynienia z astrami karłowatym, wtedy na metr sadzimy około dziesięciu roślin. Chociaż astry na początku rosną dość wolno, z czasem mocno się rozkrzewią. Astry najlepiej rosną na glebach średnio żyznych. Jeśli gleba jest zbyt uboga, warto ją wzbogacić kompostem. Kompost jednak nie powinien dotykać bezpośrednio korzeni rośliny lecz być oddzielony warstwą ziemi. Większość astrów kocha słońce i nawet dość dobrze znosi dłuższe okresy suszy. Na stanowiska zacienione można sadzić astry wielkolistne, białe astry rozkrzewione i astry żeniszkowate.
Nawożenie i podlewania astrów
Astry lubią być dobrze dożywione. Wtedy ich kwiaty doskonale się rozwijają. Wiosnę, jeszcze przed sadzeniem, trzeba glebę wzbogacić kompostem. Kompostem można również wzbogacać ziemię podczas sezonu wegetacji. Wystarczy przemieszać kompost ze stałą ziemią i delikatnie zagrabić wokół kwiatów. Astry nie lubią nadmiernej wilgoci, bo są wtedy atakowane przez choroby grzybicze, wystarczy im wilgotność umiarkowana. W okresach dłuższej suszy kwiaty powinny być podlewane raz – dwa razy w tygodniu. Strumień wody musi być zawsze kierowany pod roślinę. Wodę wokół kwiatów zatrzymuje też tzw. mulczowanie – można to zrobić za pomocą kory.
Astry – choroby
Astry dwuletnie są bardziej odporne na choroby. Najgroźniejszy jest dla nich mączniak astra. Efekt choroby można zobaczyć w postaci białego nalotu pokrywającego liście rośliny. Kwiaty są wyraźnie zniekształcone, a rośliny po prostu nie rosną. Jedynym sposobem na chorobę jest oprysk preparatem grzybobójczym. W przypadku astrów jednorocznych poważnym problemem jest kędzierzawka astrów i żółtaczka astra. Niestety, jedynym sposobem na zwalczanie jest usunięcie całych roślin i ich zniszczenie. Astry jednoroczne są też narażone na zgorzel naczyń. Choroba powoduje, że rośliny żółkną i zamierają. Chore rośliny muszą być usunięte i zutylizowane, natomiast pozostałe podlane dedykowanym fungicydem. W kolejnych sezonach nie powinno się astrów sadzić w tym samym miejscu, bo choroba jest odglebowa.
Astry są królowymi jesiennych rabat. To kwiaty niezwykle wdzięczne i radosne. Upiększają nasze ogrody do późnych jesiennych tygodni.
Tekst: Bogumiła Pierzchanowska