Chronione oznaczenie geograficzne a GTS – wyjaśniamy różnicę

COG – od oznaczeń produktów spożywczych – w tym zwłaszcza rolnych – można dostać mętliku w głowie. Wyjaśniamy czym różni się chronione oznaczenie geograficzne od GTS – gwarantowanej tradycyjnej specjalności.

Zarówno chronione oznaczenie geograficzne, jak i gwarantowana tradycyjna specjalność są oznaczeniami w żółto – niebieskim kolorze, więc je najłatwiej pomylić. Na każdym oznaczeniu znajduje się podpis, więc konsument raczej nie powinien mieć z tym problemu. Grunt, żeby rolnik składający wniosek o nadanie chronionego oznaczenia geograficznego, albo GTS wiedział, o co w tym wszystkim chodzi.

Chronione oznaczenie geograficzne

Chronione oznaczenie geograficzne (ang. protected geographical indication) jest znakiem określającym jakość produktu poprzez zastosowanie geograficznej nazwy miejsca pochodzenia. Istotny w tym przypadku jest wyraźnie utrwalony związek produktu z miejscem jego wytwarzania. Nazwa produktu zawiera określenie obszaru geograficznego.

Chronione oznaczenie geograficzne może być nadane po spełnieniu trzech podstawowych warunków:

• produkt rolny pochodzi z wybranego obszaru geograficznego
• produkt rolny charakteryzuje się cechami szczególnymi związanymi z obszarem geograficznym
• produkt rolny jest wytwarzany i przetwarzany w wyodrębnionym obszarze gospodarczym

Procedura ubiegania się o nadanie chronionego oznaczenia geograficznego przebiega analogicznie do ubieganie się o nadanie chronionej nazwy pochodzenia. Obejmuje ona dwa etapy – jeden przed ministrem rolnictwa, drugi przed komisją europejską, która podejmuje ostateczną decyzję.

Gwarantowana tradycyjna specjalność

Gwarantowana tradycyjna specjalność (ang. Traditional Speciality Guaranted) odnosi się nie do miejsca produkcji, ale receptury opartej na tradycyjnych surowcach.

Gwarantowana tradycyjna specjalność jest nadawana produktowi, który:

• jest wytwarzany z tradycyjnych surowców lub składników
• jego wytwarzanie i przetwarzanie odbywają się według tradycyjnej receptury, albo przy użyciu tradycyjnych metod przez co najmniej 30 lat
• jego produkcja odbywa się w taki sam sposób, bez względu na jej miejsce

Procedura przyznawania gwarantowanej tradycyjnej specjalności składa się z dwóch etapów, podobnie jak procedura o nadanie chronionego oznaczenia geograficznego.

Różnice między COG a GTS

Można wymienić dwie zasadnicze różnice między chronionym oznaczeniem geograficznym a gwarantowaną tradycyjną specjalnością. Pierwsza została już wspomniana przy okazji omawiania obu oznaczeń. Podczas gdy COG odnosi się do obszaru geograficznego determinującego jakość produktu, GTS wiąże się z wyjątkową recepturą lub metodą i wykorzystaniu tradycyjnych surowców lub produktów.

Druga zasadnicza różnica między COG a GTS polega na tym, że o oznaczenie GTS mogą ubiegać się także gotowe potrawy. Z kolei chronione oznaczenie geograficzne może zostać przyznane:

• produktom rolnym przeznaczonym do spożycia przez ludzi
• środkom spożywczym

Makaron może posiadać chronione oznaczenie geograficzne i Gwarantowaną Tradycyjną Specjalność. Potrawa z makaronu może otrzymać wyłącznie GTS.