Uprawa kukurydzy w Polsce – odmiany zboża na polskim rynku

Uprawa kukurydzy w Polsce może być prowadzona z sukcesem, ale nie we wszystkich regionach. W rejonie południowo – wschodnim i południowo – zachodnim kraju panują najbardziej optymalne warunki do uprawy tej rośliny.

Kukurydza może być także z powodzeniem uprawiana w centralnej Polsce oraz w północnej części i w obszarze podgórskim.

Kukurydza jest rodzajem zboża o wysokich wymaganiach cieplnych i głębokim systemie korzeniowym. Kukurydza posiada dzięki temu niższe wymagania wodne w porównaniu do innych zbóż. W krajach wysoko rozwiniętych kukurydza pełni rolę podstawowej rośliny paszowej. W Polsce kukurydza jest produkowana zarówno na ziarno, jak i na kiszonkę.

Odmiany mieszańcowe kukurydzy

Obecnie w Polsce są uprawiane odmiany mieszańcowe kukurydzy. W hodowli są stosowane dwie metody produkcji mieszańcowych odmian. Pierwsza z metod polega na krzyżowaniu linii matecznej A i ojcowskiej B, a następnie w kolejnym roku AB z linią ojcowską C. W ten sposób jest możliwe uzyskanie mieszańców trójliniowych. Druga ze stosowanych metod polega na krzyżowaniu linii matecznej A z linią ojcowską B. Pozwala ona na uzyskanie odmian mieszańców pojedynczych.

Odmiany jednoliniowe

Jednoliniowe odmiany kukurydzy są polecane do dużych, wyrównanych glebowo pól, przy wysokim poziomie agrotechniki. Są one rekomendowane gospodarstwom wielkoobszarowym, które wyspecjalizowały się w uprawie kukurydzy.

Odmiany trójliniowe

Trójliniowe odmiany kukurydzy są zdecydowanie bardziej wydajne w produkcji nasion. Podwójna krzyżówka powoduje, że efekt heterozji w ich przypadku jest mniejszy. Jednocześnie, trójliniowe odmiany wyróżniają się lepszą zdolnością do adaptacji w zmiennych warunkach uprawy.

Wspólnotowy katalog odmian

Od czasu wejścia Polski do Unii Europejskiej w Polsce mogą być sprzedawane ziarna wszystkich odmian kukurydzy, które zostały wpisane do katalogu wspólnotowego CCA. Ponadto, niektóre firmy hodowlano – nasienne prowadzą badania, których wyniki są następnie publikowane w prasie rolniczej i firmowych katalogach. Cenne dla rolników mogą być jednak także badania rozpoznawcze, które są prowadzone przez Polski Związek Producentów Kukurydzy. Wyniki badań są publikowane w sieci badań Porejestrowego Doświadczalnictwa Odmianowego.

Odmiany wczesne, średnio wczesne i średnio późne

Odmiany kukurydzy są klasyfikowane także ze względu na wilgotność ziarna przy zbiorze. Miarą wczesności odmian kukurydzy jest liczba FAO. Jej wartość wynosząca do 220 w Polsce pozwala sklasyfikować odmiany kukurydzy jako wczesne. Średnio wczesne mieszańce mieszczą się w granicach 230 – 250 FAO. Jeżeli liczba FAO wynosi w granicach 260 – 290, to odmiany są uznawane za średnio późne.

Im wcześniejsza odmiana, tym krótszy okres wegetacyjny. Wczesne odmiany kukurydzy wcześniej zapewniają plony. Jednak średnio późne odmiany kukurydzy zapewniają lepsze plony, choć dojrzewają później. Przy wyborze odmiany należy uwzględnić także warunki klimatyczne w rejonie upraw, powodujące, że wysiew późniejszych odmian nie zawsze jest możliwy. Poza tym dłuższy okres wegetacji kukurydzy powoduje także rzadsze wysiewy, więc różnice między plonami uzyskanymi z wysiewu wczesnej odmiany, a plonami pochodzącymi z późnej odmiany kukurydzy mogą okazać się nieznaczne.