Jak uprawiać konwalię

Konwalie majowe, z rodziny liliowatych, bywają nazywane łzami Ewy. Ich oszałamiający zapach kojarzy nam się z pełnią wiosny, majowymi porankami i ciepłymi wieczorami. W powszechnym kwiat konwalii jest symbolem skromności i niewinności. Kłącza konwalii były wykorzystywane w medycynie naturalnej już w starożytnych Chinach. W średniowieczu wyciąg z konwalii był tak cenny, że nazywano go złotą wodą. Bardzo często był wykorzystywany do leczenia zapalenia spojówek. Właściwości lecznicze tego skromnego kwiatu znane były też w Rosji. Naczelny lekarz Romanowów wykorzystywał napar z konwalii jako lek nasercowy. Konwalia jest też wykorzystywana w kosmetyce. Farnezol, składnik substancji aktywnych ziela konwalii, jest odpowiedzialny za ten urzekający zapach, który znamy. Odnaleźć go można w nutach zapachowych perfum Christiana Diora, Kenzo i kosmetykach brytyjskiej marki Penhaligon’s.

Odmiany konwalii

Konwalię wszyscy kojarzymy z zielonymi lancetowatymi liśćmi i niewielkimi białymi kwiatkami w formie dzwoneczków. Taką konwalię spotykamy na stanowiskach leśnych i w dolinach. Istnieje jednak kilka innych odmian konwalii, które zostały wyhodowane dzięki staraniom ogrodników i znajdziemy je w naszych ogrodach.

• Konwalia majowa o pełnych liściach Flore Pleno – zimnoodporna, wykorzystywana jako bylina na rabaty i miejsca zacienione. Kwitnie na biało, osiąga nawet do 30 cm wysokości.

• Konwalia majowa wielokwiatowa Grandiflora – kwitnie w kwietniu i maju, wydając na delikatnych łodygach obfite, drobne kwiaty. Liście są soczyście zielone, a bylina odporna na mróz.

• Konwalia majowa Rosea – ma kwiaty lekko bladoróżowe, liście o barwie intensywnie zielonej.

• Konwalia majowa Hofheim – wydaje drobne kwiatki w kolorze czystej bieli, natomiast liście mają charakterystyczne paski w kolorze zgaszonej żółci i przydymionej bieli.

• Konwalia majowa Polish Beauty – rodzima odmiana uzyskana w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku przez Eugeniusza Radziula, o liściach poprzecinanych żółtymi paskami. Kwiaty tej odmiany są lekko zaostrzone u nasady i zaróżowione. Ta odmiana dorasta najwyżej do 20 cm.

Odmiany konwalii różnią się miedzy sobą nie tylko kolorem liści i barwą kwiatów, ale i intensywnością zapachu. Roślina wyrasta z kłącza, wydając najpierw parę lancetowatych liści. Często jest mylona z czosnkiem niedźwiedzim, co jest dość niebezpieczne, bo wszystkie części konwalii są trujące. Konwalia kwitnie od końca kwietnia do czerwca. Po okresie kwitnienia, na miejscu dawnych kwiatów tworzą się czerwone, kuliste i niewielkie owoce.

Stanowisko i gleba

W warunkach naturalnych konwalia rośnie w lasach Europy, na stanowiskach o glebie wilgotnej, bogatej w próchnicę. Jeśli decydujemy się na hodowlę tej byliny w ogrodzie, trzeba wybrać stanowisko w półcieniu. Doskonale czuje się pod drzewami i w towarzystwie krzewów. Tworzy świetną kompozycję z hiacyntami i tulipanami. Glebę należy wymieszać z kompostem, odrobiną piasku i gliny.

Sadzenie

Konwalia rozmnaża się przez podział kłącza. Najlepszy czas na takie działania przypada od połowy października do końca listopada. Wykopane kłącza delikatnie rozdzielamy starając się, aby korzenie nie zostały uszkodzone. Roślina powinna znaleźć się na nowym stanowisku dość szybko. Nie powinno się korzeni przesuszać. Następnie sadzimy pojedyncze kłącza na głębokość max 10 cm. Odległość między poszczególnymi rzędami powinna wynosić 20 – 30 cm, natomiast między roślinami około 5 cm. Rośliny trzeba po posadzeniu obficie podlać.

Wymagania

Konwalia nie należy do roślin szczególnie wymagających. Nawet pozostawiona sama sobie, po 3-4 sezonach od nasadzenia jej stanowisko staje się prawdziwym kobiercem kwitnących i pachnących roślin. Należy jednak pamiętać, że młode rośliny powinny być obficie podlewane, a na pewno odwdzięczą się nam oszałamiającym zapachem. Po zakończeniu czasu kwitnienia, należy zebrać kwiatostan. Pozostaną nadal piękne liście, które przez wiele tygodni będą ozdobą ogrodu. Jesienią, dobrze jest zasilić stanowisko, gdzie rosną konwalie, dojrzałym kompostem i dodatkowo przykryć warstwą ziemi liściastej. Dzięki tym działaniom, wiosną będziemy mieli w ogrodzie piękne, choć delikatne rośliny o białych kwiatostanach.

Tekst: Bogumiła Pierzchanowska

Fot. Alicja, Pixabay